Najważniejszą zmianą w doniesieniu do Dyrektywy Seveso II jest wprowadzenie ujednoliconego systemu kwalifikacji substancji niebezpiecznych. Międzynarodowe, ujednolicone podejście do klasyfikacji i oznakowania chemikaliów reprezentuje GHS (Global Harmonised System), czyli Globalnie Ujednolicony System Klasyfikacji i Oznakowania. System ten zawiera ujednolicone kryteria klasyfikacji substancji i mieszanin pod względem stwarzanych przez nie zagrożeń dla zdrowia człowieka i środowiska oraz wymagania dotyczące informowania o zagrożeniu w postaci - etykiet ostrzegawczych oraz kart charakterystyki. Nowa Dyrektywa SEVESO III wprowadziła z nazwy 14 dodatkowych substancji - które należy uwzględnić podczas kwalifikacji Zakładu o Zwiększonym lub Dużym Ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej.
Historia SEVESO:
Najważniejsze zmiany:
- System Zarządzania Bezpieczeństwem - zarządzanie i kontrola ryzyka związanego ze starzeniem się instalacji
- Program Zapobiegania Awariom- obowiązek wdrożenia PZA poprzez istniejący System Zarządzania Bezpieczeństwem
- Raport o Bezpieczeństwie - uwzględnienie scenariuszy poważnych awarii, które mogłyby wystąpić w wyniku klęsk żywiołowych (np. trzęsienie ziemi, powódź). Wnioski z analogicznych awarii w danym sektorze technologicznym.
- Wewnętrzny Plan Operacyjno Ratowniczy- obowiązek uwzględnienia efektów domina przy ustalaniu działań ograniczających skutki awarii. Wymóg konsultacji z załogą zakładu, z uwzględnieniem pracowników z dużym stażem oraz podwykonawców. WPOR ma na celu przygotowanie Zakładu o Dużym Ryzyku na wypadek sytuacji awaryjnych, a także określenie procedur zapewniających sprawdzanie i korygowanie tych planów w razie potrzeby oraz ich wdrażanie w razie poważnej awarii lub prawdopodobieństwa jej wystąpienia. Wewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy należy konsultować z pracownikami zakładu, zaś zainteresowana społeczność powinna mieć możliwość wypowiedzenia się na temat zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego. Korzystanie z usług podwykonawców może mieć wpływ na bezpieczeństwo zakładu. Państwa członkowskie powinny nałożyć na prowadzących zakłady obowiązek uwzględniania tej kwestii przy sporządzaniu polityki zapobiegania poważnym awariom, raportów o bezpieczeństwie lub wewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych.
- Identyfikacja potrzeb szkoleniowych oraz zapewnienie szkoleń.
Akty prawne wdrażające do polskich przepisów Dyrektywę SEVESO III:
- Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2017 r., poz. 519)
- Rozporządzenie Ministra Rozwoju z dnia 29 stycznia 2016 r. w sprawie rodzajów i ilości znajdujących się w Zakładzie substancji niebezpiecznych, decydujących o zaliczeniu Zakładu do zakładu o zwiększonym lub dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 138)
- Rozporządzenie Ministra Rozwoju z dnia 23 lutego 2016 r. w sprawie raportu o bezpieczeństwie zakładu o dużym ryzyku (Dz. U. z 2016 r., poz. 287)
- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać plany operacyjno-ratownicze (Dz. U. z 2016 r., poz. 821)
- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 grudnia 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu informacji wymaganych do podania do publicznej wiadomości przez właściwe organy Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. z 2015 poz. 2145)
|
Zobacz również:
|